رزمی‌کار موفق طرق

نویسنده

سمیرا منشادی

پدرش مشوق اصلی‌اش برای ورزش کاراته سبک کیوکوشین بوده. او هم استعداد خوبی در این ورزش داشته و توانسته 20دوره مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استانی را به دست بیاورد. در تازه‌ترین مسابقه‌های کشوری و بین‌المللی که در یک ماه گذشته در تهران و با حضور حریفانی قدرتمند برگزار شده است، در یک دوره مسابقه‌های نفس‌گیر و سخت توانسته مقام قهرمانی کشور و مقام قهرمانی بین‌المللی را در نوجوانی به دست بیاورد.

دانیال نجار نوجوان چهارده‌ساله طرقی است که ورزش را از دوران کودکی شروع کرده است. پدرش مشوق اصلی‌اش برای ورزش کاراته سبک کیوکوشین بوده. او هم استعداد خوبی در این ورزش داشته و توانسته 20دوره مقام قهرمانی و نایب قهرمانی استانی را به دست بیاورد.

در تازه‌ترین مسابقه‌های کشوری و بین‌المللی که در یک ماه گذشته در تهران و با حضور حریفانی قدرتمند برگزار شده است، در یک دوره مسابقه‌های نفس‌گیر و سخت توانسته مقام قهرمانی کشور و مقام قهرمانی بین‌المللی را در نوجوانی به دست بیاورد. البته او در کنار ورزش به درسش هم اهمیت می‌دهد و دانش‌آموز درس‌خوانی است.

فوتبال را به‌خاطر رزمی رها کردم

دانیال فرزند اول خانواده است و یک خواهر و برادر از خودش کوچک‌تر دارد. در خانواده کسی ورزشکار نیست، اما پدرش ورزش‌دوست است و همین امر سبب شده تا پسرش را تشویق کند در کلاس‌های رزمی در محله‌شان ثبت‌نام کند. بدین ترتیب او از هفت‌سالگی شروع می‌کند.

دانیال در این باره می‌گوید: فوتبال را دوست داشتم. حتی در دوره‌ای با تیم مدرسه‌مان مقام سوم جام رمضان را هم به‌دست آوردم. هم‌زمان رشته کیوکوشین را هم تمرین می‌کردم. استایل و قدرت بدنی‌ام به‌گونه‌ای بود که در رشته رزمی موفق‌تر بودم. همین امر سبب شد تا به رزمی دلگرم‌تر شوم و با جدیت بیشتری این ورزش را دنبال کنم.

این ورزشکار نوجوان درباره مربی‌اش و نقشی که او در کسب مقام‌هایش داشته است هم می‌گوید: او با جان و دل برای بچه‌های باشگاه وقت می‌گذارد، حتی اگر آن‌ها مشکل مالی داشته باشند بدون چشمداشت کمک می‌کند. مربی خوب داشتن یک شانس است، زیرا مربی می‌تواند شاگرد را به ادامه ورزش دلگرم کند یا او را از ورزش دلسرد کند. ما طرقی‌ها شانس خوبی داریم که چنین مربی ‌ای در محله‌مان به ما آموزش می‌دهد.

دانیال خودش را در ابتدای راه ورزش می‌بیند اما مصمم است که آن را در آینده هم ادامه دهد و در این زمینه اشاره می‌کند: این ورزش را با جدیت تمام ادامه می‌دهم و با تلاش و راهنمایی‌های مربی‌ام می‌خواهم در مسابقات ورزشی مختلف کشوری و بین‌المللی شرکت کنم.

به چیزی جز موفقیت در مسابقات و کسب مقام و دست‌‌یافتن به سکوهای قهرمانی فکر نمی‌کنم. می‌خواهم در آینده رشته تربیت‌بدنی را برای ادامه تحصیل در دانشگاه انتخاب کنم تا درس و ورزش را به طور عملی و تئوری بیاموزم. هدفم از ورزش و تحصیل این است که برای خانواده و جامعه‌ام مفید باشم.

او اشاره می‌کند که هر ورزشکاری باید تحصیلات داشته باشد و موفق‌ترین ورزشکار تحصیل‌کرده، فردی است که برنامه‌ریزی درستی دارد. او خدا را شاکر است که ورزش تأثیر منفی روی تحصیلش نگذاشته است.

این دانش‌آموز موفق در همین زمینه توضیح می‌دهد: تحصیل و ورزش هر دو مهارت‌های خاص خود را می‌خواهد. موفقیت در این دو زمینه علاقه، ذهن قوی و پشتکار زیاد می‌خواهد. اگر شما بخواهی در زمینه ورزش موفق باشی باید باانگیزه باشی. بدون‌شک تمرین مداوم، مهارت و تکنیک هم برای ورزش نیاز است.

درست مانند درس‌خواندن که خوشبختانه توانسته‌ام با هر دو آن‌ها خوب کنار بیایم. اگر در ورزش بتوانی خوب عمل کنی، می‌توانی در درس و تحصیل هم قدرتمند‌تر ظاهر بشوی، زیرا از گذشته گفته‌اند عقل سالم در بدن سالم است.

لینک کوتاه